Üzülme Arkadaşım!..
Dert etme sakın!..
Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan...
Ne mutlu sana!.. Elinde olmayanları söyleme anlatma bana...
Elinde olanlardan bahset !…
Üzülme!..
Geceler hep kimsesiz mi yalnızmı geçecek?..
Gidenler dönmeyecek mi?..
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu soğuk bir gecede..
Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış...
Bil ki! Güzellikler de var bu hayatta...
Gel Git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?..
“Hüzün olgunlaştırır insanı” ...“Kaybetmek ise sabrı öğretir”...
Merhabalar Ankara,
YanıtlaSilNe güzel söylemişiniz. "Nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan, görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, ne mutlu sana!" Gerçekten de öyle, elimizde olanlarla mutlu olabilmeyi bir becerebilsek, bizden daha mutlu kimse olamaz. Gel gör ki, hiç birimiz elimizde olanlarla ne yetinebiliyoruz, ne de mutlu olabiliyoruz.
Kaleminiz, güçlü ve daim olsun ki, umutsuzluğun had safhaya ulaştığı günümüz dünyası insanlarına, hep umut dağıtsın dursun...